Έτσι ωραία ξεκινάμε το 2015! Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι.
Αχνιστό αχνιστό.Το κουνελάκι είναι εκτροφής του μπαμπά. Ναι οκ, ξέρω ότι τα κουνελάκια είναι κατοικίδια και είναι τόσο γλυκούλικα και και και..
Είναι όμως ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΑ τα άτιμα!
Επειδή με την παραδοσιακή μαγειρική δεν το έχω ακόμα, δεν έχω φτάσει επίπεδα μαμάς και γιαγιάς, δοκίμασα μια συνταγή που πρώτη εγώ έκανα στην οικογένεια. Και μπορώ να πω πως το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχα ωραίο, αν σκεφτείτε πως εδώ και τρεις μέρες το καταβροχθίζω μόνη μου (γιατί ο άντρας ανήκει στην κατηγορία "τα κουνελάκια είναι κατοικίδια και και και..").
Η συνταγή πολύ απλή.
Χρειάζεστε μόνο ξύδι και λευκό κρασί, μουστάρδα, μέλι, βαλσάμικο, σκόρδο, λαδάκι, λίγα φύλλα δάφνης, ρίγανη και αλατοπίπερο.
Από το προηγούμενο βράδυ βάζετε το κουνελάκι κομμένο σε μερίδες σε σκεύος με μπόλικο ξύδι, λευκό κρασάκι και 2-3 φύλλα δάφνης. Αν είναι κατεψυγμένο, το ξεπαγώνετε μέσα σ' αυτό το μείγμα και το κόβετε μερίδες την επόμενη που θα έχει ξεπαγώσει.
Πριν το μαγειρέψετε, προσέξτε να το στεγνώσετε πολύ καλά με χαρτί κουζίνας. Το τσιγαρίζετε ελαφρά σε κατσαρόλα με καυτό λάδι (γι' αυτό θέλει καλό σκούπισμα, ώστε να αποφύγετε τα πυροτεχνήματα) μαζί με δύο σκελίδες σκόρδο μέχρι να πάρει λίγο χρώμα.
Σε ένα μπολάκι ανακατεύετε 4 κ.σ. μουστάρδα, 3 κ.σ. βαλσάμικο, 2 κ.σ. μέλι, 1 κ.σ. ρίγανη και το αλατοπίπερο. Τα ρίχνετε κι αυτά μέσα στην κατσαρόλα.
Σβήνετε με 1 ποτήρι λευκό κρασί κι αφού εξατμιστεί, προσθέτετε νερό όσο να σκεπάσει το κουνέλι. Αφήνετε να σιγοβράσει σε μέτρια φωτιά. Αν δεν έχει μαλακώσει ώσπου να πήξει η σάλτσα, προσθέτετε κι άλλο νερό και συνεχίζετε το βράσιμο.
Τόσο απλό.
Σερβίρετε με ρυζάκι ή τηγανιτές πατάτες, που προτιμώ εγώ προσωπικά με κουνέλι.
Καλή σας όρεξη!
(Αν κάποιος Κομοτηναίος φίλος θέλει να δοκιμάσει τη συνταγή, να μου στείλει μήνυμα για να κάνω τα κονέ με την προμήθεια του κουνελιού)
