Ένα πάρκο ξεχασμένο.

Η κατάσταση του πάρκου στη συμβολή των οδών Επταλόφου – Χρ. Σμύρνης  στον Ταύρο είναι απελπιστική. Πότε θα ασχοληθεί ο Δήμος με την αξιοποίηση αυτού του χώρου;
Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν τον «πολιτισμό» των πολιτών και των δημοτικών αρχών. Ένας φαύλος κύκλος καταστροφής και παραμέλησης. Ο δήμος δεν το φτιάχνει και οι δημότες κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να το κάνουν χειρότερο. 

Συλλογή μπάζων και σκουπιδιών. Στο βάθος ένα μισογκρεμισμένο κιόσκι, άκρως επικίνδυνο για όποιον βρεθεί από κάτω του.

Ένα πεζούλι με θάμνους που το καλύπτουν, ώστε να βρίσκουν το τέλειο μέρος οι διάφοροι χρήστες ουσιών και να φτιάχνονται από το πρωί ως το βράδυ.

Ο μοναδικός κάδος σκουπιδιών στο πάρκο κι αυτός τρύπιος, άχρηστος και φυσικά επικίνδυνος με όλα τα μεταλλικά τμήματά του να προεξέχουν.

Καθίζηση στην ράμπα. Σημειωτέον πως χρησιμοποιείται από παιδιά όλων των ηλικιών με τα ποδήλατα ή τα πατίνια τους. Πόσο θα αργήσει ακόμα η μέρα που κάποιος θα χτυπήσει ή θα υποχωρήσει το μπετό κάτω από τα πόδια του;

 

Τα πυκνά δέντρα αριστερά της εισόδου χρησιμεύουν ως το τέλειο δημόσιο ουρητήριο για περαστικούς και επαγγελματίες οδηγούς.

Πεταμένα ρούχα, μαξιλάρια, κουβέρτες. Ο πολιτισμός του 2015 στην Ελλάδα.

Πόσο κοστίζει μια αξιοποίηση του χώρου; Δεν είναι αρκετά τα δημοτικά τέλη που πληρώνουμε; Ξηλώστε τα όλα επιτέλους, γκρεμίστε τις επικίνδυνες κατασκευές, κόψτε τους βρώμικους θάμνους και τα πυκνά δέντρα.

Σπιτικός ζωμός λαχανικών.

 Φυσικός ζωμός λαχανικών, όχι από το ράφι του σούπερ μάρκετ, αλλά από τα χεράκια σας φτιαγμένος. 
Αξίζει ν' αφιερώσετε λίγο χρόνο για να φτιάξετε σπιτικό ζωμό λαχανικών.
Εκμεταλλευτείτε τα λαχανικά της εποχής, όπως κρεμμύδια, καρότα, κόκκινες πιπεριές, σέλινο, μαϊντανό, άνιθο και ότι άλλο θέλετε.
 
Βράστε τα σε μπόλικο νερό, προσθέστε αλάτι και πιπέρι. 
 Όταν μαλακώσουν, πολτοποιήστε είτε με το ειδικό μηχάνημα ή στο μούλτι και αφήστε 4-5 λεπτά ακόμη στη φωτιά. 
Όταν παγώσει ο ζωμός αποθηκεύστε τον σε σακκουλάκια ή παγοθήκες.
Θα έχετε για τον χειμώνα έτοιμο ζωμό, που θα δίνει άλλη νοστιμιά στο φαγητό και θα θυμίζει τη φρεσκάδα του καλοκαιριού.
Καλή επιτυχία.

Μυστικά τυρόπιτας.

 -Μπορείτε να κάνετε όποια συνταγή τυρόπιτας σας αρέσει.
 - Για να κάνει, όμως, η τυρόπιτα ωραία κρούστα, θα την ραντίζετε με 1/2 φλυτζάνα γάλα και θα πασπαλίζετε 1-2 κουταλιές σούπας σιμιγδάλι ψιλό. 
 -Στο τέλος ρίξτε και ελάχιστο ελαιόλαδο.
 -Είναι και ένας τρόπος, να μην τρίβονται τα φύλλα, όταν την τρώμε.

Περί γάμου.

-Όσο ζεις, μαθαίνεις, που λένε.
-Σήμερα λοιπόν έμαθα, πως οι γυναίκες, μόνο, παντρεύονται, ενώ οι άνδρες νυμφεύονται.   
-Να το κάνω πιο λιανά. 
-Οι γυναίκες παντρεύονται, μπαίνουν δηλαδή υπό τον άντρα (υπανδρεύομαι), ενώ οι άντρες παίρνουν νύφη (νυμφεύονται). 
-Καταλάβατε; 
-Τελικά, είναι αστείο να λέει ένας άντρας, πως είναι παντρεμένος με γυναίκα.

Σχολικές αναμνήσεις

  -Παιδιά και εσείς θα συμβιβαστείτε, μεγαλώνοντας, είπε ο φιλόλογος καθηγητής μας.     
 -Δεν πρόλαβε ν' αποσώσει τα λόγια του και 37 έφηβοι, - 22 αγόρια και 15 κορίτσια, μαθητές της τρίτης λυκείου-, με την ορμή των 17 μας χρόνων, πεταχτήκαμε από τα θρανία μας, φωνάζοντας.      
  -Αποκλείεται, κύριε καθηγητά. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει.
 -Θα γίνει, μας είχατε πει, χαμογελώντας, κυριολεκτικά, κάτω από το μουστάκια σας. 
  -Κύριε καθηγητά, 38 χρόνια μετά, όχι απλώς συμβιβαστήκαμε, αλλά το κάναμε και με μεγάλη ευκολία. Αυτοί δε, που φώναζαν και διαμαρτύρονταν περισσότερο,το έκαναν πιο γρήγορα από όλους.
 - Όσο μεγαλώνει κανείς, τόσο περισσότερο συμβιβάζεται, θελημένα ή άθελα, από ανάγκη, μας είχατε πει, κύριε καθηγητά. Συμβαίνει σε όλες τις γενιές και είναι φυσιολογικό.
 -Κύριε καθηγητά, είχατε δίκιο, αλλά η συνειδητοποίηση του συμβιβασμού, αφήνει  πίκρα και μελαγχολία στην καρδιά.
 - Πίκρα και μελαγχολία γι' αυτά που θέλαμε να πετύχουμε, και για όσα, τελικά, καταφέραμε να κάνουμε. 

Όταν μιλάμε για καφέ..

Όταν μιλάμε για καφέ, ελληνικό καφέ, εννοούμε πάντα καφέ Κομοτηνής ΚΑΙ ΜΟΝΟ!

Ο Μουσταφά, ένας εργάτης από Συρία, δουλεύει αυτές τις μέρες στο σπίτι των θείων μου στην Αθήνα. Τους επισκευάζει το σπίτι.
Η θεία μου λοιπόν του προτείνει να του φτιάξει έναν ελληνικό καφέ συνοδεία λίγης μουσικούλας, γιατί ως γνωστόν πάντα η μουσική κάνει τη δουλειά πιο ευχάριστη.

Όταν ο Μουσταφά δοκιμάζει τον καφέ λέει πως ο καφές αυτός δεν είναι ελληνικός. Άλλο και τούτο, αναρρωτιέται η θεία. Και τι καφές είναι αυτός ρε Μουσταφά;
Αυτός ο καφές είναι από τα δικά μας μέρη, λέει.
Οπότε, του εξηγεί η θεία πως ο καφές είναι φερμένος από Κομοτηνή και γι' αυτό του θυμίζει τόσο πολύ τον δικό τους καφέ.

Ζωντανή απόδειξη λοιπόν πως αν δεν έχεις δοκιμάσει ελληνικό καφέ Κομοτηνής, δεν έχεις πιει αληθινό "ελληνικό".

Καθαρός ανατολίτικος καφές με έντονο άρωμα και πλούσια γεύση. Καμία σχέση με το ξεπλυμένο νεροζούμι του εμπορίου.

Μην ξεχάσετε λοιπόν, όταν σας βγάλει ο δρόμος προς τα βόρεια, να δοκιμάσετε οπωσδήποτε τον μοναδικό καφέ της πόλης. Προσοχή όμως, σε επιλεγμένα καταστήματα ο καφές γίνεται σε μπρίκι. Αποφύγετε τις trendy καφετέριες που θα σας φτιάξουν ελληνικό σε μηχανή.

Μόνο έτσι θα γευτείτε την πραγματική του γεύση και ποιότητα!

Ακατάλληλες μάνες #1

Το 'χω πει εγώ. Αν κάτσω να γράψω για το τι ζω καθημερινά, θα γεμίσω βιβλίο. Μην πω καλύτερα τόμους..

Σήμερα θα σας μιλήσω για την μάνα που επιλέγω να βαφτίσω "Στάλιν".

Η μάνα έχει έναν εφτάχρονο γιο, μεγάλος ζαβολιάρης λέμε, αλλά αξιαγάπητος, όπως (σχεδόν) όλα τα παιδιά. Από τον Σεπτέμβριο που τον έχω αναλάβει, πέρα από την καθημερινή μελέτη, έχω στόχο να του μάθω και πέντε πράγματα, ώστε να γίνει καλύτερος άνθρωπος και να ηρεμήσει η συμπεριφορά του στο σχολείο και γενικότερα.

Του μιλούσα πολύ..του μάθαινα ότι, όταν μας χτυπάνε, δεν χτυπάμε πίσω, αλλά το αναφέρουμε..του μάθαινα να λέει το πρόβλημά του χωρίς να γκρινιάζει..του μάθαινα να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και πολλά, πολλά ακόμα πράγματα.

Μέχρι που έρχεται μια μέρα ο Στάλιν, δίνει μια και τα σκορπάει όλα. Το θέατρο του παραλόγου μπροστά στο παιδί ξεκινάει ως εξής:

1η πράξη.

Μπαμπάς: Μπράβο μικρέ που έγραψες Α στο τεστ.
Μαμά: Είδες τι καλή δασκάλα έχεις; Δεν είναι δασκάλα που δέρνει.
Εγώ: Δεν υπάρχουν δασκάλες που δέρνουν παιδιά.
Μαμά: Εγώ θα του βρω, αν δεν είναι καλό παιδί.

2η πράξη.

Μικρός: Σήμερα έκανα καταλάθος τσίσα πάνω μου. Θα με κοροϊδεύεις;
Εγώ: Όχι βέβαια...
Μαμά: Εγώ θα σε κοροϊδεύω όμως.

3η πράξη.

Μικρός: Να σου πω κάτι; Σήμερα ο τάδε με χτύπησε κι εγώ πήγα και το είπα στον κύριο.
Εγώ: Μπράβο.
Μαμά: Κι εσύ τι έκανες;
Μικρός: Το είπα στον κύριο.
Μαμά: Μπράβο σου (ειρωνικά). Όταν σε χτυπούν να χτυπάς κι εσύ, όχι να κάθεσαι να τις τρως.

Τρία απανωτά εγκεφαλικά έπαθα και δεν μπορούσα να πω και τίποτα, γιατί θα την έβριζα μπροστά στο παιδί και θα γινόμουν χειρότερη απ'αυτήν στα μάτια του. Οπότε τα λέω εδώ για να ξεθυμάνω.

ΜΑ ΠΟΣΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ;;
Γιατί η φύση σου επέτρεψε να κάνεις παιδί; Γιατί οι γονείς που αποφασίζουν να κάνουν παιδιά δεν εξετάζονται αν είναι κατάλληλοι, όπως και αυτοί που υιοθετούν;

Αυτό το παιδί δύο πιθανές εξελίξεις έχει στη ζωή του. Ή να γίνει νταής ή να γίνει θύμα σχολικού εκφοβισμού.
Έτσι για να καταλάβετε πώς εκκολάπτονται τέτοιες συμπεριφορές. Από ακατάλληλους γονείς πρωτίστως και πολύ λιγότερο από ακατάλληλους δασκάλους.

Κουνελάκι γλυκούτσικο

 Έτσι ωραία ξεκινάμε το 2015! Καλή χρονιά σε όλους εύχομαι.

Αχνιστό αχνιστό.Το κουνελάκι είναι εκτροφής του μπαμπά. Ναι οκ, ξέρω ότι τα κουνελάκια είναι κατοικίδια και είναι τόσο γλυκούλικα και και και..

Είναι όμως ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΑ τα άτιμα!

Επειδή με την παραδοσιακή μαγειρική δεν το έχω ακόμα, δεν έχω φτάσει επίπεδα μαμάς και γιαγιάς, δοκίμασα μια συνταγή που πρώτη εγώ έκανα στην οικογένεια. Και μπορώ να πω πως το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχα ωραίο, αν σκεφτείτε πως εδώ και τρεις μέρες το καταβροχθίζω μόνη μου (γιατί ο άντρας ανήκει στην κατηγορία "τα κουνελάκια είναι κατοικίδια και και και..").

Η συνταγή πολύ απλή.

Χρειάζεστε μόνο ξύδι και λευκό κρασί, μουστάρδα, μέλι, βαλσάμικο, σκόρδο, λαδάκι, λίγα φύλλα δάφνης, ρίγανη και αλατοπίπερο.

Από το προηγούμενο βράδυ βάζετε το κουνελάκι κομμένο σε μερίδες σε σκεύος με μπόλικο ξύδι, λευκό κρασάκι και 2-3 φύλλα δάφνης. Αν είναι κατεψυγμένο, το ξεπαγώνετε μέσα σ' αυτό το μείγμα και το κόβετε μερίδες την επόμενη που θα έχει ξεπαγώσει.

Πριν το μαγειρέψετε, προσέξτε να το στεγνώσετε πολύ καλά με χαρτί κουζίνας. Το τσιγαρίζετε ελαφρά σε κατσαρόλα με καυτό λάδι (γι' αυτό θέλει καλό σκούπισμα, ώστε να αποφύγετε τα πυροτεχνήματα) μαζί με δύο σκελίδες σκόρδο μέχρι να πάρει λίγο χρώμα.
Σε ένα μπολάκι ανακατεύετε 4 κ.σ. μουστάρδα, 3 κ.σ. βαλσάμικο, 2 κ.σ. μέλι, 1 κ.σ. ρίγανη και το αλατοπίπερο. Τα ρίχνετε κι αυτά μέσα στην κατσαρόλα.
Σβήνετε με 1 ποτήρι λευκό κρασί κι αφού εξατμιστεί, προσθέτετε νερό όσο να σκεπάσει το κουνέλι. Αφήνετε να σιγοβράσει σε μέτρια φωτιά. Αν δεν έχει μαλακώσει ώσπου να πήξει η σάλτσα, προσθέτετε κι άλλο νερό και συνεχίζετε το βράσιμο.
Τόσο απλό.

Σερβίρετε με ρυζάκι ή τηγανιτές πατάτες, που προτιμώ εγώ προσωπικά με κουνέλι.
Καλή σας όρεξη!

(Αν κάποιος Κομοτηναίος φίλος θέλει να δοκιμάσει τη συνταγή, να μου στείλει μήνυμα για να κάνω τα κονέ με την προμήθεια του κουνελιού)