Σήμερα τρόμαξα πολύ. Είχα καιρό να τρομάξω τόσο.
Το πρωί που ξύπνησα, έβγαλα το σκυλί μου βόλτα στη γειτονιά μου, στην Κομοτηνή. Σε κάποια φάση κιόλας σκέφτηκα να το αφήσω από το λουρί για να ξεπιαστεί λίγο, αλλά μετά -σκεφτόμενη ένα άρθρο για το πόσο εύκολα χάνονται τα σκυλιά- λέω "Άσε τώρα μην έχουμε παρατράγουδα.."
Και ορθώς έπραξα.
Καθώς περπατούσαμε, στον ουρανό πετούσαν αερομαχητικά σκάφη, μιας και η Τρίτη είναι μέρα άσκησης. Εκεί λοιπόν που ακούγαμε βουμ βουμ πάνω από τα κεφάλια μας, ξαφνικά το ένα βουμ καταλήγει σε KABOOM! Αυτό το καμπούμ το έχετε ακούσει σίγουρα όλοι, όταν βλέπετε καμιά ταινία δράσης στο σινεμά και το dolby surround διαπερνάει κάθε κύτταρο του σώματός σας. Το σκυλί άρχισε να τρέχει πανικόβλητο και το βουμ σταμάτησε να ακούγεται.
Ήμουν σχεδόν σίγουρη πως το αεροσκάφος είχε πέσει, αλλά δεν μπορούσα να είμαι απόλυτα βέβαιη. Κοίταξα στα δεξιά μου και είδα ένα σύννεφο γκριζογάλανου καπνού να σηκώνεται. Κάπου εκεί μου κόπηκαν τα πόδια, γιατί ήταν πολύ κοντινή απόσταση και θα μπορούσε κάλλιστα να έχει πέσει σε κατοικημένη περιοχή. Μετά σκέφτηκα μήπως ήταν κάποιο βλήμα που απλά έσκασε, αλλά και πάλι δεν ήξερα πώς είναι να σκάει βλήμα.
Ταυτόχρονα, το δεύτερο αεροσκάφος έκοβε κύκλους γύρω από το σημείο που σηκώθηκε καπνός και κάπου εκεί άρχισα να τρέχω πανικόβλητη προς το σπίτι, καθώς η μισή οικογένεια ήταν στο κέντρο για δουλειές. Ευτυχώς όλοι ήταν ασφαλείς και μάλιστα με κορόιδευαν επειδή μπήκα φουριόζα. Άλλο που εμένα έτρεμε το φυλλοκάρδι μου. Άνοιξα τον υπολογιστή για τις πρώτες πληροφορίες και τελικά μέσα σε ένα τέταρτο έμαθα τα νέα.
Το αεροσκάφος είχε όντως συντριβεί γύρω στα 200μ. από τα τελευταία σπίτια της πόλης. Αν και η παραπληροφόρηση στις ειδήσεις πήγαινε σύννεφο, ότι τάχα μου έπεσε σε ορεινή και δύσβατη περιοχή, καθόλου έτσι δεν ήταν τα πράγματα. Το ευτύχημα είναι ότι ο πιλότος σώθηκε καθώς εκτοξεύτηκε με αλεξίπτωτο, όπως επίσης δεν υπήρξαν και άλλα θύματα.
Υπόψιν πως το αεροσκάφος συμμετείχε στον πόλεμο του Βιετνάμ, ήταν μονοκινητήριο και αφού δεν το απέσυρε κανείς, ο πιλότος αποφάσισε να το ρίξει κάπου μπας και αντικατασταθεί με κάποιο νεότερο.
Το πρωί που ξύπνησα, έβγαλα το σκυλί μου βόλτα στη γειτονιά μου, στην Κομοτηνή. Σε κάποια φάση κιόλας σκέφτηκα να το αφήσω από το λουρί για να ξεπιαστεί λίγο, αλλά μετά -σκεφτόμενη ένα άρθρο για το πόσο εύκολα χάνονται τα σκυλιά- λέω "Άσε τώρα μην έχουμε παρατράγουδα.."
Και ορθώς έπραξα.
Καθώς περπατούσαμε, στον ουρανό πετούσαν αερομαχητικά σκάφη, μιας και η Τρίτη είναι μέρα άσκησης. Εκεί λοιπόν που ακούγαμε βουμ βουμ πάνω από τα κεφάλια μας, ξαφνικά το ένα βουμ καταλήγει σε KABOOM! Αυτό το καμπούμ το έχετε ακούσει σίγουρα όλοι, όταν βλέπετε καμιά ταινία δράσης στο σινεμά και το dolby surround διαπερνάει κάθε κύτταρο του σώματός σας. Το σκυλί άρχισε να τρέχει πανικόβλητο και το βουμ σταμάτησε να ακούγεται.
Ήμουν σχεδόν σίγουρη πως το αεροσκάφος είχε πέσει, αλλά δεν μπορούσα να είμαι απόλυτα βέβαιη. Κοίταξα στα δεξιά μου και είδα ένα σύννεφο γκριζογάλανου καπνού να σηκώνεται. Κάπου εκεί μου κόπηκαν τα πόδια, γιατί ήταν πολύ κοντινή απόσταση και θα μπορούσε κάλλιστα να έχει πέσει σε κατοικημένη περιοχή. Μετά σκέφτηκα μήπως ήταν κάποιο βλήμα που απλά έσκασε, αλλά και πάλι δεν ήξερα πώς είναι να σκάει βλήμα.
Ταυτόχρονα, το δεύτερο αεροσκάφος έκοβε κύκλους γύρω από το σημείο που σηκώθηκε καπνός και κάπου εκεί άρχισα να τρέχω πανικόβλητη προς το σπίτι, καθώς η μισή οικογένεια ήταν στο κέντρο για δουλειές. Ευτυχώς όλοι ήταν ασφαλείς και μάλιστα με κορόιδευαν επειδή μπήκα φουριόζα. Άλλο που εμένα έτρεμε το φυλλοκάρδι μου. Άνοιξα τον υπολογιστή για τις πρώτες πληροφορίες και τελικά μέσα σε ένα τέταρτο έμαθα τα νέα.
Το αεροσκάφος είχε όντως συντριβεί γύρω στα 200μ. από τα τελευταία σπίτια της πόλης. Αν και η παραπληροφόρηση στις ειδήσεις πήγαινε σύννεφο, ότι τάχα μου έπεσε σε ορεινή και δύσβατη περιοχή, καθόλου έτσι δεν ήταν τα πράγματα. Το ευτύχημα είναι ότι ο πιλότος σώθηκε καθώς εκτοξεύτηκε με αλεξίπτωτο, όπως επίσης δεν υπήρξαν και άλλα θύματα.
Υπόψιν πως το αεροσκάφος συμμετείχε στον πόλεμο του Βιετνάμ, ήταν μονοκινητήριο και αφού δεν το απέσυρε κανείς, ο πιλότος αποφάσισε να το ρίξει κάπου μπας και αντικατασταθεί με κάποιο νεότερο.
Άντε βρε! Ζήσαμε στιγμές χολιγουντιανού "αέρα" στην Κιουμουρτζίνα. Και εις ανώτερα.
Ηθικό δίδαγμα: Να μην αφήνετε ελεύθερα τα σκυλιά σας σε ανοιχτούς χώρους, καθώς μπορεί ανά πάσα στιγμή να πέσει κανένα f16 και το σκυλί να πάρει τα όρη, τ'άγρια βουνά.
Ηθικό δίδαγμα: Να μην αφήνετε ελεύθερα τα σκυλιά σας σε ανοιχτούς χώρους, καθώς μπορεί ανά πάσα στιγμή να πέσει κανένα f16 και το σκυλί να πάρει τα όρη, τ'άγρια βουνά.
ΥΓ. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι περνάνε οι άνθρωποι που βομβαρδίζονται στις εμπόλεμες χώρες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου