Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Ερινύες


Πόσο δύσκολο είναι να ζητήσεις συγγνώμη; Να αντιληφθείς το λάθος σου, να το παραδεχτείς και να ζητήσεις να ξεχαστεί;

Απ’ότι φαίνεται, πολύ.

Έρχεσαι σε ρήξη, θυμώνεις, μαλώνεις, φωνάζεις και συνήθως όλα αυτά τα κάνεις σε κάποιον άνθρωπο που αγαπάς. Μετά σταματάς να μιλάς πια και περνάει τόσος καιρός που, όταν προσπαθείς να σκεφτείς το λόγο του θυμού σου, ακόμα κι εσύ ο ίδιος τον έχεις ξεχάσει.
 

Κι όλα αυτά γιατί;

Για έναν πληγωμένο εγωισμό. Για κάποια λόγια που δεν ειπώθηκαν ή κάποιες πράξεις που δεν έγιναν όπως τις ήθελες. Για μια ξεκάθαρη απάντηση που πήρες και συνειδητοποίησες πως ήταν ο καθρέφτης του εαυτού σου, και το είδωλο που είδες μέσα σε τρόμαξε. Τρόμαξες τόσο πολύ απ’ αυτό που είσαι, που προτίμησες να φύγεις μακριά, παρά να αντιμετωπίσεις τις Ερινύες σου. Προτίμησες να χάσεις έναν αγαπημένο σου άνθρωπο από το πείσμα σου να μην κάνεις πίσω.

Και ποιο το κέρδος σου απ’όλα αυτά;

Κανένα. 

Μου είχε πει κάποτε μια κομμώτρια –αν θες ψυχανάλυση να πας σε κομμώτρια- πως τα νεύρα και ο θυμός, μόνο σ’εμάς τους ίδιους κάνουν κακό. Και κατά συνέπεια σ’αυτούς που αγαπάμε.


Επίλεξε με τι θα πορευτείς στη ζωή σου. Με τον εγωισμό σου ή με τη φιλευσπλαχνία σου;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου