"Κι ο ήλιος κατέβαινε σα μεγάλος δίσκος κατακόκκινος, αλλάζοντας κάθε στιγμή λάμψη στην κυματιστή του επιφάνεια, προς τα χρυσοβαμμένα ουρανοθέμελα και παρέτοιμος να βυθιστεί στο πέλαγο δεν εθάμπωνε πια τα μάτια. Και της αυγής το μυστήριο και η λαμπρή μεγαλοπρέπεια έκαμαν τον Πέτρο βαρύθυμο, του στάλαζαν στην ψυχή μία βαθειά και μαύρη απελπισία. Αισθανόταν τον εαυτό του μικρόν, αδύνατον, μηδενισμένον, υποταγμένον σε ασάλευτους και άσπλαχνους νόμους, που εκυβερνούσαν τα πάντα και που του ανθρώπου η θέληση δεν μπορούσε να τους αλλάξει. Και την ίδια εντύπωση θα 'κανε βέβαια το μεγαλόπρεπο βασίλεμα σ' όλους τους ανθρώπους και στα ζώα και στα δέντρα, γιατί τα χωριά, τα λιβάδια, οι κάμποι, όλα εκείνη την υψηλή στιγμή σαν τρομαγμένα εσώπαιναν."
Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη "Ο κατάδικος".
Πανέμορφη περιγραφή φυσικού τοπίου και φυσικού φαινομένου. Εμένα μ' εντυπωσίασε και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Οι μανούλες που έχουν παιδιά στο σχολείο, στις πρώτες τάξεις κυρίως, μπορούν να πάρουν ιδέες για να γράφουν τα παιδιά τους προτάσεις και εκθέσεις.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα. Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1872 και πέθανε εκεί το 1923. Μεταφραστής, λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Το γνωστότερο έργο του είναι "Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου