Κολύμπι ξανά!

Τώρα θα τα πω όλα, που τα έχω φρέσκα..

Μικρότερη πήγαινα για 4 χρόνια περίπου στο κολυμβητήριο της πόλης μου. Κάθε μέρα εκτός Κυριακής από μίαμιση ώρα προπόνηση στην αγωνιστική ομάδα. Ωραία ήταν. Εξαντλούμουν, πεινούσα υπερβολικά κι όταν γυρνούσα σπίτι απλά έτρωγα και έπεφτα ξερή για ύπνο. Χμμ..ωστέ γι' αυτό μας πήγε κολύμβηση η μαμά. Κάτι ήξερε...

Τέλοσπάντων, στο θέμα μας. Αφού σταμάτησα λόγω βαρεμάρας και αύξησης των σχολικών και εξωσχολικών υποχρεώσεων, είπα θα ασχοληθώ με κάτι άλλο. Μπήκα στην ομάδα βόλεϋ του σχολείου, μετά ως φοιτήτρια πήγα capoeira για 2-3 χρόνια και ασχολήθηκα ελάχιστα με το χορό (καθόλου δε μου βγήκε ο χορός κατά παραγγελία). Γενικότερα δεν άντεχα να είμαι μακριά από τον αθλητισμό. Πάντα όμως μέσα μου με έτρωγε το μικρόβιο της κολύμβησης.

Τώρα που μεγάλωσα (λίγο) κι αρχίζουν όλα σιγά σιγά να παίρνουν μια καθοδική πορεία, αποφάσισα πως πρέπει να προσέξω τον εαυτό μου. Και κατέληξα πάλι εκεί που ξεκίνησα. Ναι, ναι..σήμερα έκανα την πρώτη μου προπόνηση μετά από εκατοντάδες χρόνια. Κάποτε έκανα 4-5 χιλιόμετρα τη μέρα, αλλά μιας και είναι αρχή ακόμα, είπα να μην ζοριστώ κι έκανα μόλις 1 χιλιόμετρο σε 40 λεπτά. Καθώς κολυμπούσα, προσπάθησα να καταλάβω τι είναι αυτό που με τραβάει στο κολύμπι και πάντα θα είναι η μεγαλύτερη αγάπη μου.

Πρώτα απ'όλα είναι ένα άθλημα, στο οποίο έχεις ελάχιστες πιθανότητες να τραυματιστείς. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που χρησιμοποιείται ως φυσιοθεραπεία. Το σώμα γυμνάζεται αναλογικά και η αίσθηση ότι όλα σου τα κόκκαλα μπαίνουν στη σωστή θέση είναι μοναδική. 

Εμένα προσωπικά μ'αρέσει και για άλλους λόγους, περισσότερο υποκειμενικούς. Αθλείσαι χωρίς να ιδρώνεις, χωρίς να μυρίζεις και χωρίς να κολλάνε τα ρούχα και η βρώμα πάνω σου. Πάντα φεύγεις καθαρός από το χώρο της προπόνησης. Καθώς κολυμπάς έχεις χρόνο να σκεφτείς ό,τι σε απασχολεί και να το προσεγγίσεις ήρεμα. Η ηρεμία που αποπνέει το νερό σε συνδυασμό με τους θαλασσί και μπλε χρωματισμούς του είναι μοναδική. Και τέλος αυτή η μόνιμη μυρωδιά του χλωρίου στο δέρμα σου, η αίσθηση θολότητας στα μάτια σου και η γλυκιά κούραση μετά την πισίνα είναι ανεκτίμητες.

Είμαι πολύ χαρούμενη και συνάμα κουρασμένη και πεινασμένη, γι' αυτό πάω να φάω το ωραιότατο κοτόπουλο με μπάμιες που έφτιαξα. Συνταγή της μαμάς, θα την αποκαλύψω μια άλλη φορά!